Leica M serie

 

In de jaren vijftig is de Duitse fabrikant Leica met de M serie op de markt gekomen. De M staat voor Messsucher, in het Nederlands Meetzoeker, het systeem waarbij je een losse zoeker het beeld wat op de foto komt laat zien. Het is een soort kijkglas. In die zoeker zie je ook middels gespiegelde deelbeeldjes op basis waarvan je scherp kan stellen. Later is dit op grote schaal vervangen door spiegelreflex camera’s waarbij door de lens kijkt middels een spiegel, die bij het maken van een foto opklapt. Heden ten dagen komt de meetzoeker weer wat terug maar dan in de digitale variant. De sensor die het digitale beeld vastlegt kan immers ook dat beeld tonen op de achterwand of een EVF (Electronic View Finder). Viewfinder is het Engelse woord voor meetzoeker.

De Leica M serie heeft fotografie algemeen toegankelijk gemaakt. Onze vorige generatie is er groot mee geworden, ofschoon de prijs van een Leica, ook toen niet voor iedereen betaalbaar was. Het waren en zijn nog steeds toestellen van ongeëvenaarde kwaliteit. Bijna geen enkele Leica M camera zal echt onbruikbaar kapot gegaan zijn.

Leica heeft gedurende de hele looptijd enorme consistentie gehanteerd bij de technische uitvoering. De bajonet lensvatting is vanaf de jaren vijftig tot nu ongewijzigd. Een objectief uit de jaren vijftig kan zonder beperkingen op een digitale Leica M10 gebruikt worden. De kwaliteit van die objectieven is nog steeds naar huidige maatstaven uitstekend.

Leica M3 en M2.jpg

Leica M3 en M2

De Leica M3 (1954 – 1966) was de eerste in deze serie. De Leica M1 had nog een schroefvatting voor de lens, de M2 kwam na de M3 uit. De M3 heeft de naam “de beste Leica ever” en heeft dit te danken aan de kwaliteit van de gebruikte onderdelen (geen plastic veelal koper) en de zoeker (0.91 vergroting) geeft een zeer goed beeld. Dit kon mede gerealiseerd worden door de gehanteerde (in de zoeker in gespiegelde) lensopties; 50, 90 en 135mm. Dus standaard tot licht tele-lens. Ook het automatische telwerk behoorde tot de luxe opties op dit type.

De Leica M2 (1958 – 1967) was niet de budget versie maar gemaakt voor de doelgroep die een bredere inzet van de camera verlangde met lensoptie van licht wijdhoek (35mm), 50mm (standaard) en 90 mm (licht tele). Hierdoor kreeg de zoeker een vergrotingsfactor van 0,72, dus een kleinere afbeelding om het beeld bij gebruik van de 35mm lens in de zoeker te kunnen vatten.

Invoegen foto leica M4

De Leica M4 (1967 – 1975) was de doorontwikkeling van een combinatie van de M2 en M3 met eigenlijk als belangrijkste verbetering een sneller filmlaadsysteem. Ofschoon deze camera misschien wel het beste uit deze serie is en bij professionals het meest geliefd, kreeg de Leica M het moeilijk bij de opkomst van de japanse spiegelreflex camera’s.

De Leica M5, M4-2 en M4-P waren toestellen die uitgebracht zijn onder druk van de concurrentie uit japan. Dus meer opties voor minder geld. Ofschoon zeker de M5 en de M4-P hele goede toestellen waren zijn zij in de strijd met de japanners geen succes geworden. De M5 was qua model de meest uit de toon vallende in de hele M serie tot nu toe, het lelijke eendje).

Invoegen foto leica M6

De Leica M6 (1984– 1999) was eigenlijk de M4 met een lichtmeter, later opgevolgd door de M6 TTL (1998 – 2002), uiteraard met TTL flitslichtmeting.

Nu nog in productie zijn:

Invoegen foto leica M7

De Leica M7 (vanaf 2002), de M6 met een elektronische sluiter en automatische belichting (sluitertijd voorkeuze). De zoeker is ook beduidend verbeterd t.o.v. voorgaande modellen.

De Leica MP (vanaf 2003) is eigenlijk de oude M3, dus volledig mechanisch en geen belichtingsmeter, bedoeld voor de puristen.

In 2006 is de eerste digitale Leica M uitgebracht, later gevolgd door de M8.2, M9, M9-P, M9-E, M, Monochrom, M-P en de M10. Bij ook deze digitale Leica M camera’s is de essentie van de zoeker camera en het model in essentie gelijk gebleven. Lenzen zijn nog steeds 100% uitwisselbaar, zowel van M3 naar M10 als M10 naar M3.

Dit maakt het Leica M systeem uniek en in moderne termen zeer duurzaam. Het is niet waarschijnlijk dat een leica M camera of lens bij de vuilstort belandt.